Diyarbakır’da Yangında 30 Kişiyi Kurtaran Nakliyeci Olayı Anlattı

DİYARBAKIR’ın Kayapınar ilçesinde 13 katlı apartmanda çıkan, anne ile 3 çocuğunun öldüğü yangında, eşya taşıma asansörü ile 30’un üzerinde kişiyi kurtaran nakliyeci Emrullah Eligün (27), o anları anlattı. Eligün, “Işıklardan gitmedim. Orta sokaklardan gittim. Biraz da aykırı istikametten gittim. Çok şükür ki yetiştik. Hayatımda bu türlü bir şey görmedim. Beşerler çaresizdi” dedi.

Fırat Mahallesi 564’üncü Sokakta bulunan bir sitedeki 13 katlı apartmanda dün akşam saatlerinde yangın çıktı. Elektrik şaft boşluğundan çıktığı bedellendirilen yangın sırasında merdiven boşlukları dumanla kaplandı. İtfaiyenin sepetli vinci ve yakındaki bir nakliye şirketinin eşya taşıma asansörü ile bina sakinleri tahliye edildi. Dumandan etkilenenlere ambulanslarda birinci müdahaleleri yapıldı. 17 kişi ambulanslarla hastaneye kaldırıldı. Tedaviye alınan yaralılardan Bircan Çavdar ile çocukları Yunus Emre (12), Zeynep (4) ve Elif Çavdar (4) yapılan bütün müdahalelere karşın kurtarılamadı. Anne ve çocuklarının cenazeleri, İsimli Tıp Kurumu’ndaki süreçlerinin akabinde baba Süleyman Çavdar ve yakınlarına teslim edildi. Cenazeler sabah saatlerinde Bağlar ilçesinde bulunan Yeniköy Asri Mezarlığı’nda kılınan cenaze namazının akabinde gözyaşlarıyla yan yana toprağa verildi.

Diyarbakır Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından soruşturma başlatılarak, bir başsavcı vekili koordinesinde 2 Cumhuriyet savcısı görevlendirildi.

‘GİTTİĞİMİZDE CAN PAZARI VARDI’

Eşya taşıma asansörü ile 30’un üzerinde kişiyi kurtaran nakliyeci Emrullah Eligün, kendisine haber verilir verilmez süratle olay yerine gittiğini belirterek, “Ben market alışverişine gitmiştim. Akrabam olan Tuncay beni aradı. Dedi ki ivedilikle asansörü getir. Dayımların konutunda yangın çıkmış. Kurtarmamız lazım. Ben alışverişimi çabucak orada bir mobilyacı arkadaşın yanına bıraktım. Koşarak geldim aracımın yanına. Tuncay da bana yetişti. Orta sokaklardan gittik oraya. Yani Tuncay’ı kırmayayım diye dedim gideyim. Zira müsaade vermezler bu cins şeylerde. Hani bu asansör ne ki? Müsaade vermezler diye düşündük. Fakat gittiğimizde can pazarı vardı. Anlatırken de zorlanıyorum. Ben hayatımda bu türlü bir şey görmedim. Beşerler çaresizdi. Yangın her tarafı sarmış. Herkes balkonlarda kurtarılmayı bekliyor. İtfaiye sol cephedekilerini kurtarıyordu. Aslında onun dışında pek bir seçeneğim yoktu. Sağ cepheyi ben boşalttım. Ondan sonra art cepheye gittim, boşalttım. Sonra öteki bir cepheye gittim. Orayı da boşalttım. Yaşlı teyzeleri, dayıları, kaç tane çocuk, kaç tane hanım arkadaşı kurtardık. Yani o orta ne başardığımın farkında bile değildim. Bu makinemi gören bütün eş dostlar aradı. ‘Allah razı olsun senden’ dediler. Daha evvel hiç bu türlü bir şey başıma gelmedi. Sarsıntı vaktinde bu türlü bir kaos yaşadık. Yani o diyor evvel benim eşyamı kurtar, o diyor evvel benim eşyamı kurtar. Bu bu türlü bir şey değildi. Beşerler ağlıyordu, çaresizdi. Birbirleriyle arbede edecek beşerler gördüm. Birbirleriyle hengame ettiler. O dedi evvel benimkini, o dedi evvel benimkini kurtar diye. Kimseyi dinlemedim, dinlesem daha az kişiyi kurtarmış olurduk. En üstten başlayıp aşağı gerçek geldim. Zira onlar sistemi bilmiyor” diye konuştu.

‘ELİMDEN GELENİ YAPTIM’

İnsanları kurtarmak için elimden geleni yaptığını söyleyen Eligün, “Allah rahmet eylesin o ölenlere de. Çok üzüldüm. Benim vinç 45 metre lakin ben ivedi ettiğim için yavru şanzımanı patlattım. 12’nci kata dek kurabildim. 13’e kuramadım ki Allah’tan 13’üncü katta kimse yoktu. Ben 12’ye kurup aşağı geldim. Bayram arifesiydi. O kadar trafik vardı ki aksi taraftan biraz gittim, trafiğe girmeyeyim diye. Kornaya basa basa gittim. Allah da yardım etti. Işıklardan gitmedim. Orta sokaklardan gittim. Biraz da aksi taraftan gittim. Yetişebildim. Çok şükür ki yetiştik. Orada yaklaşık 3 saat çalıştım. 3 saatte binanın üç cephesinde yaklaşık 35 kişiyi kurtardım. Yeniden olsa yeniden yaparız. İnşallah bir daha yaşanmaz. Ben hayatımda bu türlü bir şey görmedim. İnşallah da görmem bundan sonra. Benim de çocuklarım var. Çocukların ağlama sesine esasen dayanamıyorum. Bir anne çıktı 4’üncü katta, ‘Çocuğumu kurtar’ diye. 4’üncü kata kuramıyordum. Risk alıp asansörü dayamadan, Tuncay ağabeyi üste gönderdim. Dedim, ‘Çocuğu al en azından’ Yani olağanda bu asansörü bir yere dayamam lazım. Dayamasan bu çok tehlikelidir. Sağ olsun o çocuğu kurtardık. Çok şükür annesini de sonradan itfaiyeci arkadaşlar kurtardı. Bir anne balkondaydı, el salıyordu, ‘Beni kurtarın, çocuklarım var’ diye. İnşallah o anne değildir. O anneyse daha çok üzülürüm. Yani ona yapacağım bir şey yoktu. O öbür cepheydi. O cepheye yetişemiyordum. Ben sağ cepheyi şey yapıyordum, kurtarmaya çalışıyordum. O cepheye yetişemiyordum. Çok üzüldüm. Keşke yetişebilseydim” sözlerini kullandı.

About The Author

admin

See author's posts